Eğitimin tanılanması için “insanın kişiliğini beslediği bir süreç, insana yapılan en büyük yatırım ya da davranış değiştirme süreci” denebilir. Literatürde eğitim ile ilgili geniş ve farklı tanımlamalar yer almaktadır. Bu farklılık eğitimcilerin amaçlarının farklı oluşundan kaynaklanmaktadır. Tanımlamalardan bazıları şöyledir; Eğitim, bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla kasıtlı ve istendik değişmeler meydana getirme sürecidir (Ertürk, 1994).
Belirli bir topluluktaki yetişmiş neslin yetişmekte olan nesiller üzerinde bıraktığı tesire eğitim denir (Gökalp, 1992).
Belli amaçlara göre insanları yetiştirme sürecine eğitim denir (Fidan, 1986).
Eğitim, bilim, teknik ve sanatın her üçünü de kapsayan bir içerikle düzenlenerek, bireyleri ve toplumları biçimlendirme, yönlendirme, değiştirme, geliştirme ve yetkinleştirmede en etkin süreç niteliği kazanır (Tarman, 1999).
Tüm bu tanımlamalar incelendiğinde eğitimin bireyin belirli bir amaca yönelik olarak topluma uyum sağlaması için gerekli bilgi, beceri ve davranışlar elde etmesine yarayan bir süreç olduğunu söyleyebiliriz. Bu süreçte önemli olan faktör ise eğitimin toplumların gereksinimlerine göre değişmesi ve gerektiğinde dönüşebilmesidir.