İçsel-Öze Dönük Zekâ Alanı İçin Öğretim Stratejileri ve Etkinlikleri
Kalabalık sınıf ortamları içsel zekâsı yüksek öğrencilerin kendini bireysel ve bağımsız hissetmesini engelleyebilir. Öğretmenler bu tür öğrenciler için de fırsat oluşturmalıdır.
İçsel-öze dönük zekâ alanına hitap eden öğretim stratejileri şunlardır(Saban, 2010):
Bir Dakikalık Yansıma Zamanları: Öğrencilerin öğrendikleri konuları belli bir süreliğine arkalarına yaslanıp gürültüsüz bir ortamda düşünmeleridir. Konuların öğrencilerin zihninde sindirilmesi, içselleştirilmesi için verilen kısa aralıklardır.
Seçenek Zamanı: Bir konuyu anlatmadan önce öğrencilere ne öğrenmek istediklerinin sorularak öğrencilerin sorumluluk almasını sağlamaktır. Böylece öğrenim başlamadan önce öğrencinin ilgisi çekilir, zihni açılır ve merakı giderilmiş olur.
Konuşmak veya “Geçiniz” Demek: Sınıftaki tüm öğrencilerin katılımını sağlamak için kullanılan bir yöntemdir. Bir konu belirlenir. Sırası gelen konuşur, konuşmak istemeyen “geçiniz” der. Bir süre sonra konuşmak istemeyenlerin de katıldığı gözlenecektir. Bu yöntem ile öğrencilerin cesaretleri, özgüvenleri geliştirilmiş olur ve farklı bir bakış açısı kazanırlar.
Duygusal Anlar Oluşturmak: Sınıf ortamında öğrencilerin duygularını yeterli miktarda yaşaması ve yansıtması mümkün olmamaktadır. Öğretmenin çeşitli materyaller kullanarak öğrencilerin mutlu, kızgın heyecanlı ruh hallerini yaşamalarına fırsat vermesidir.
Sonuç Cümlesi Yazma: Bir proje, konu vb. sonunda öğretmen öğrencilerden duygu ve düşüncelerini ifade etmelerini ister. Böylece öğrenciler öğrenme alışkanlığı kazanırlar, kendi öğrenmelerinin farkında olurlar.
Sınıf ortamında kullanılabilecek içsel-öze dönük etkinlikleri şu şekildedir (Demirel vd., 2006);
• ………..konusu için kişisel bir analoji oluşturma.
• ………..konusunda ne hissettiğinizi tanımlama.
• ………..konusunda kişisel felsefenizi açıklama.
• ………..konusunda hedef belirleme ve takip etme.
• ………..konusunda kişisel değer yargılarınızdan birini açıklama.
• ………..konusunda kendi kendini yönlendirme ile öğrenmeyi kullanma.
• ………..konusunda gazete makalesi yazma.
• ……......konusunu çalışırken algıladığınız amacı açıklama.
• ………..konusundaki çabalara dair dönüt alma.
• ………..konusundaki çalışmalarınızı kendi kendinize değerlendirme.
• ………..günlük tutma.
• ………..ev ödevi geliştirme.